Digitale vertegenwoordiging

Machtigen

Bij het verstrekken van een machtiging krijgt een gemachtigde de bevoegdheid om namens een belanghebbende te handelen, zonder dat de daarbij horende verantwoordelijkheid van de belanghebbende overgaat op de gemachtigde. Een voorbeeld van een machtiging is een mantelzorger (buurman) die namens een patiënt de bloeddruk via een online portaal doorgeeft aan de huisarts.

Om in deze behoefte te voorzien is in 2021 de publieke machtigingsvoorziening beschikbaar gesteld via de routeringsdienst TVS.

Bekijk hier de animatie en download de handreiking voor meer informatie!

Een minderjarig kind mag sommige beslissingen niet zelf nemen. Daarom staat het kind onder gezag, bijvoorbeeld van één of beide ouders. Voor (ouderlijk) gezag is er in de zorg een onderscheid tussen de doelgroepen 0 tot 12 jaar, kinderen tussen 12 tot 16 jaar en kinderen vanaf 16:

• Bij kinderen tot 12 jaar hebben ouders beslissingsbevoegdheid.
• Bij kinderen tussen 12 en 16 jaar is sprake van een gedeelde beslissingsbevoegdheid tussen de ouders en het kind.
• Kinderen vanaf 16 jaar zijn voor de zorg volledig beslissingsbevoegd.

Voor de zorg betekent dit dat de ouder met gezag het recht heeft om (online) toegang te krijgen tot in ieder geval het dossier van een kind onder de 12 jaar. Als toegang tot de medische gegevens conflicteert met het verlenen van goede zorg, kan de behandelend arts de toegang tot het dossier ontzeggen. 

De werking van de functionaliteit voor ouderlijk gezag wordt in 2022 beproefd via een pilot. Naar verwachting is deze voorziening vanaf begin 2023 beschikbaar voor de zorg. 

Wettelijke vertegenwoordigers zijn burgers of rechtspersonen die door de kantonrechter worden benoemd tot mentor, voogd, bewindvoerder of curator. De wettelijke vertegenwoordiger krijgt via een gerechtelijke uitspraak de bevoegdheid én de verantwoordelijkheid om namens een burger te handelen richting een zorgaanbieder.

Bijzonder aan de wettelijke bevoegdheid op basis van een gerechtelijke uitspraak, is dat de bevoegdheid van de vertegenwoordiger kan zijn beperkt tot specifieke onderwerpen. Een financieel bewindvoerder krijgt bijvoorbeeld geen recht op inzage in het medisch dossier van de cliënt. In het geval van dergelijke vormen van wettelijke vertegenwoordiging moet in een digitale voorziening dus onderscheid worden gemaakt in de bevoegdheden die de wettelijke vertegenwoordiger heeft.